Kiedyś przecież nadejdzie koniec świata, pogasną gwiazdy i wszystko dobiegnie kresu, nawet życie ich nieznanego ojca. Nastanie nowe niebo i nowa ziemia, ale dla nich nie będzie już miejsca. Pozostaną w zimnej ciemności, osierocone na wieczność.
Szesnastoletni Kacper żyje wraz ze swoją rodziną w świecie odradzającym się po Upadku. Niewielka osada, w której przyszło im egzystować, położona jest wysoko w górach. Kontakty z innymi, zamieszanymi miejscami utrzymywane są jedynie dzięki gońcom i sygnalistom. Codzienność wyznacza strach, ciężka praca i walka o przetrwanie. Ludziom doskwiera głód, mróz oraz liczne niebezpieczeństwa, kryjące się w świecie „poza osadą”. Szczególne obawy związane są ze Świetlikami, uważanymi za lucyferiański, opętujący blask.
(...) trzysta lat temu, świat wyglądał zupełnie inaczej. W czasie Upadku i zaraz po nim wyginęła większość ludzi, ale przecież nie wszyscy. Byli tacy, którzy nie chcieli uciekać w góry, nie wierzyli w najgorsze. W rozproszonych grupach, wkopani głęboko we ruiny wypalonych miast, przetrwali pożary, huragany i powodzie. Kiedy niebo wreszcie oczyściło się z pyłu i po trzyletniej nocy znowu wzeszło słońce, nabrali wiary w lepsza przyszłość. Myśleli, że najgorsze za nimi. (...) Ale wtedy nad morzami pokazały się Świetliki, niebawem zapłonęli piersi opętani.
Kacper to bardzo ambitny, zaradny, ciekawy świata i jego tajemnic syn myśliwego, który pod okiem ojca i starszego brata rozpoczyna proces stawania się mężczyzną. Musi się przy tym wykazać niezwykłą siłą, sprytem oraz hartem ducha. Ma przed sobą swoje pierwsze polowania, nadawanie sygnałów świetlnych i męskie wyprawy. Dbając o dobro swojej nieakceptowanej przez rodziców ukochanej Miry oraz jej ojca, postanawia podjąć się najniebezpieczniejszej funkcji w osadzie i zostaje gońcem. Bohater nie ma pojęcia, jak bardzo wyprawa na Grań odmieni jego życie, co odnajdzie, kogo pozna i czego nauczy się podczas niełatwej wędrówki.
Piotr Patykiewicz przedstawił niezwykle plastyczną wizję postapoka- liptycznego świata, wplecioną w fascynującą powieść przygodową z dominującym motywem wędrówki. W mistrzowski sposób wykreował bohaterów, ich zachowania w obliczu nieustającego zagrożenia, wierzenia oraz świat, w którym przyszło im walczyć o przetrwanie. Narracja trzecioosobowa prowadzona jest prostym, a jednocześnie niezwykle barwnym językiem. Dbałość o precyzyjne, obrazowe opisy miejsc i zdarzeń jest wprost zaskakująca. Autor stworzył od podstaw odbudowujący się z ruin zakątek świata po Upadku, wciągnął do niego czytelnika i pozwolił mu odkrywać wraz z bohaterem jego tajemnice.
Zapraszam Was na przemyślaną, pełną przygód, osnutą mistycyzmem podróż do świata, w którym przetrwają najsilniejsi, każda książka jest na wagę złota, a dawne siedziby ludzkie skrywają największe sekrety. Do świata, który nie wybacza najmniejszego błędu. Mnie oczarowała ta historia i z chęcią sięgnę po kolejne pozycje pióra Piotra Patykiewicza.
Piotr Patykiewicz - absolwent politologii, człowiek wielu profesji: pracował między innymi jako dziennikarz, ochroniarz, parkingowy, agent ubezpieczeniowy i buknista. Debiutował opowiadaniem Czorty (1996), publikował w "Fenixie", "Nowej fantastyce" oraz "Science Fiction, Fantasy i Horror". Dopóki nie zgasną gwiazdy to jego szósta powieść.
DOPÓKI NIE ZGASNĄ GWIAZDY na portalu lubimyczytac.pl
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/256169/dopoki-nie-zgasna-gwiazdy
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/256169/dopoki-nie-zgasna-gwiazdy
DOPÓKI NIE ZGASNĄ GWIAZDY NA FACEBOOKU
https://www.facebook.com/DopokiNieZgasnaGwiazdy?fref=ts
Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu SINE QUA NON
Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu SINE QUA NON
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz