SKAZANI NA BÓL - Agnieszka Lingas-Łoniewska

Aleks i Amelia pochodzą z dwóch kompletnie odmiennych światów. On ma dwadzieścia lat i jest skinheadem, członkiem bractwa, posiadającym swoje ideały oraz poglądy. Nie straszne mu burdy, bijatyki i pogrom wszystkich, których nie można zakwalifikować do rasy „białej”.

(…) miałem swoje towarzystwo, gdzie mogłem być sobą, gdzie wszyscy wyglądaliśmy podobnie i nie wzbudzaliśmy sensacji swoimi ogolonymi głowami, glanami z białymi belami, flyersami i czerwonymi szelkami. Tak, byłem skinem NS, czyli narodowym socjalistą, i byłem z tego kurewsko dumny. To była moja rodzina, bo moja własna nie zasługiwała na to miano.

Amelia to osiemnastoletnia licealistka z dobrego domu, która próbuje uporać się z pewnym tragicznym wydarzeniem z przeszłości. Po szkole udziela dzieciom lekcji gry na gitarze.

Aleks i Amelia poznają się już w przedszkolu, kiedy to chłopiec staje się wybawcą dręczonej dziewczynki. Kilkanaście lat późnie ich drogi ponownie się przecinają i ponownie Aleks ratuje osaczoną przez Cyganów Amelię. Od tej chwili ich życie zmienia się o sto osiemdziesiąt stopni. Uczucie przychodzi nagle i wybucha z ogromną siłą. Bohaterowie łakną kontaktu ze sobą, okłamują rodziców, wyczekują wspólnych spotkań i pragną być razem, mimo, że posiadają odmienne poglądy i nie potrafią porozumieć się w kilku kwestiach.

Aleks jest szczery wobec dziewczyny. Od razu przedstawia jej swój światopogląd i pokazuje, jak bardzo jest zżyty z grupą, do której należy. Ona ukrywa przed nim własne pochodzenie, ponieważ wie, że kiedy tylko wyjawi prawdę, zostanie natychmiast odtrącona i utraci na zawsze miłość swojego życia. Czy związek tej dwójki ma jakiekolwiek szanse na przetrwanie? Co zrobi Aleks, gdy odkryje sekret Amelii? Kto kogo skarze na ból? Zapraszam Was do lektury i obiecuję, że naprawdę warto przeczytać tę książkę.

Dlaczego warto?
Podam Wam kilka powodów J
1. „Skazani na ból” to doskonały przykład tego, że polska powieść New Adult niczym nie odbiega od zagranicznych pozycji z tego gatunku, a jeśli mam być szczerą, to uważam, że od wielu z nich jest dużo lepsza.
2. „Skazani na ból” to książka o miłości ponad podziałami, która nie tylko wyciśnie łzy z Waszych oczu, zmiażdży serce i rozstroi emocjonalnie, ale przede wszystkim skłoni do przemyśleń i do spojrzenia na pewne sprawy z zupełnie innej perspektywy.
3. „Skazani na ból” to książka przemyślana od początku do końca, do której autorka świetnie się przygotowała. Wnikliwie zbadała środowisko skinheadów, o czym świadczą zamieszczone na końcu ankiety,  i w znakomity sposób przedstawiła czytelnikom ich  styl, poglądy oraz zwyczaje.
4. Bohaterowie powieści „Skazani na ból” są doskonale wykreowani. Zarówno Aleks i Amelia mają swoje wady i zalety. Są tak realni, że podczas lektury wydaje nam się, że czytamy opowieść o osobach żyjących gdzieś blisko nas. Ta dwójka młodych ludzi boryka się z problemami, którym często muszą stawiać czoła ludzie wchodzący w dorosłość: poszukiwanie własnej tożsamości, chęć przynależenia do grupy i poczucia akceptacji oraz solidarności, zmaganie się z tragediami rodzinnymi, odkrycie nowych uczuć i emocji oraz zatracenie w wybuchającej niczym wulkan namiętności.
5. "Skazani na ból" to książka, od której nie będzie w stanie się oderwać. Jej olbrzymimi plusem jest dwutorowa narracja, prezentująca wydarzenia zarówno z perspektywy Aleksa jak i Amelii. Dzięki temu poznajemy lepiej bohaterów, ich emocje, poglądy, obawy i przemyślenia.

A w tym wszystkim paradoksalne było to, że jednak potrafiłem kochać. To było dla mnie niepojęte. Jak gnojek nienauczony miłości mógł pokochać tak mocno? Tak prawdziwie? I już na zawsze? Bo tego, że moja miłość do Amelii będzie trwała wiecznie, byłem więcej niż pewien. Moje uczucie do tej dziewczyny było tak stałe i mocne, jak ból, który przeżywałem każdego pieprzonego dnia i każdej cholernej nocy przez ostatnie dwadzieścia lat mojego życia.